Vroeg op, tijd genoeg. Dit nog dit doen, dat nog doen, vertrekken, autootje staat binnen, veel geluk, alles is dicht gevroren wat buiten staat. Gelukkig, want ik ben te laat; De lichten spelen mij parten, juist rood voor mijn neus. Markt, der staan al vier kramen om uit te pakken, dubbel zo veel als anders, ze zien het zitten, een hele dag zon volgens Frank. Parkeren voor het gemeentehuis, oeps der staan bordjes niet parkeren, gaan ze terug de ruiten wassen? Naar de bus. Met mijn zomerjasje voel ik dat het echt koud is. Maarrrr ik heb niet bezuinigd op trui en sjaal. Bus vertrekt al, mag toch nog mee. In Leuven blij dat ik mijn pots mee heb, brrrr. Overstap gelukt, het is niet te warm op de bus.
’s Avonds, grapje met collega, hij zit op de eerste rij, daar heeft hem een veiligheidsgordel. Passagiers naast hem lacht. Collega zegt: pas maar op, hem gaat snelheid nemen. Ik voeg er aan toe: en kort stoppen :-). Had dat beter niet gedaan, we hebben het geweten, geen dutje. Vroem, rem, vroem, rem, enzovoort. Op het Sint Jacobsplein, staat de stedelijke preker. Hij is volgens mij totaal ongevaarlijk, maar is toch een raar figuur. Aan het station, met mijn zomerjasje, geen terras gedaan, te koud. Naar Tremelo, zonnetje in de ogen. Thuis lekker warm, zonnetje de hele dag binnen geschenen, voelt zomers aan.
