Zomer.

Vroeg op, tijd genoeg. Dit nog dit doen, dat nog doen, vertrekken, autootje staat binnen, veel geluk, alles is dicht gevroren wat buiten staat. Gelukkig, want ik ben te laat; De lichten spelen mij parten, juist rood voor mijn neus. Markt, der staan al vier kramen om uit te pakken, dubbel zo veel als anders, ze zien het zitten, een hele dag zon volgens Frank. Parkeren voor het gemeentehuis, oeps der staan bordjes niet parkeren, gaan ze terug de ruiten wassen? Naar de bus. Met mijn zomerjasje voel ik dat het echt koud is. Maarrrr ik heb niet bezuinigd op trui en sjaal. Bus vertrekt al, mag toch nog mee. In Leuven blij dat ik mijn pots mee heb, brrrr. Overstap gelukt, het is niet te warm op de bus.
’s Avonds, grapje met collega, hij zit op de eerste rij, daar heeft hem een veiligheidsgordel. Passagiers naast hem lacht. Collega zegt: pas maar op, hem gaat snelheid nemen. Ik voeg er aan toe: en kort stoppen :-). Had dat beter niet gedaan, we hebben het geweten, geen dutje. Vroem, rem, vroem, rem, enzovoort. Op het Sint Jacobsplein, staat de stedelijke preker. Hij is volgens mij totaal ongevaarlijk, maar is toch een raar figuur. Aan het station, met mijn zomerjasje, geen terras gedaan, te koud. Naar Tremelo, zonnetje in de ogen. Thuis lekker warm, zonnetje de hele dag binnen geschenen, voelt zomers aan.

Tenen op vrijdagochtend.

De twee stagairs uit Tremelo zijn er vroeg bij. Oppassen voor de plassen, als ik oversteek. De bus is er, oeps, pas op voor mijn tenen, meisjes. Ze zijn jong en willen zo snel mogelijk op de bus, iedereen moet wijken. Gewoonlijk doen ze een babbel op de bus, maar vandaag grote stilte. Zelfs geen bookke om op te eten, dat hoor ik anders aan het geritsel, ze zitten achter mij. Straks zal ik merken dat er eentje ligt te slapen, gisteren feest geweest? Of gewoon moe, van een weekje vroeg opstaan. Wacht maar volgende week.... dan gaat het weer donker zijn als ik ’s morgens de bus neem. Maar niet lang, want de dagen zijn met sprongen aan het lengen. Dan is het ’s avonds nog licht als ik thuiskom. De bus uit Maaseik heeft radio aan boord, plots zet de chauffeur de radio luider, nieuws. Wat zeggen ze daar, de lijn in Vlaams Brabant staakt. Daar weet ik niets van, en der is ook niks van te merken. Het zonnetje schijnt, en er is weinig verkeer, het is toch geen zaterdag heeeeee, zo rustig.

Regen II.

Nog voor ik buiten ben, weet ik het, het regent. Aan de halte staat de bus op mij te wachten, van de ene limousine in de andere. Drie graden, honden weer, of weer om geen hond door te jagen, ik ben geen hond. In Leuven druppelt het alleen maar, dus geen paraplu. Ik ga toch maar in het bushokje staan. Er zit een donkerbruine, met lichte vlekken, knuffel op het bankje. Met zijn vijfentwintig centimeter ziet hij er niet uitgeslapen uit. Hopelijk vindt hij zijn vriendje straks.
’s Avonds duvel met zoontje gedronken, drie stuks. Laatste bus naar Tremelo, heel ander volk als anders. Hoewel, toch meisje met rode jas, is ze ook duvel gaan drinken? Bus is dik op tijd, ik denk niet dat hij overal het voorbeeld gegeven heeft, wat betreft snelheid. In Werchter stappen er nog vier op voor Tremelo. Ook niet gewoon, ze hebben ook duvel gedronken…. Denk ik.
Morgen ga ik terug werken, als het regent.

Dieren.

Naar de dierenmarkt in Mol geweest. Vier kleine paardjes gezien en veel kleinere beestjes. Hoewel dat er grote kalkoenen en konijnen waren. Maar ook kleintjes, geen kleine kalkoenen, wel veel andere beestjes. Heel kleine vogeltjes,en ik heb de indruk dat die meer geld kosten dan een grote kalkoen. Het kraam waar het meeste volk stond had als opschrift: “hot dog, braadworst, hamburger”. Dierenliefhebbers?

Jong.

Ik had het al eens vermeld, de tijd van de stagairs op gasthuisberg is aangebroken. ’s Morgens met slaapkopjes op de bus. In Leuven zelf, stappen ze massaal op. Tegen dat ik aan het Sint Jacobsplein ben zit de bus vol, niet alleen zitten ook staan. Ze zijn allemaal netjes gekleed, dikke jassen lange broeken.
Tegen ’s avonds zijn ze verandert, korte rokjes, geen jas, of hij staat toch open. Nu is het tijd om uit te dagen. Maar onder hun korte rokjes hebben ze toch nog altijd warme lange kousen. Hun beentjes zullen nog te wit zijn. Nu zijn ze met veel, dus de lente is begonnen, studentzwaluwen genoeg.
En soms ben ik lui en vervang twe leters door entje, zolang je nog wet, wat ik bedoel is het goed. Men heft er mij wel subtiel op gewezen. :-)

Dekking.

Vanavond twee collega’s mee op de bus naar Leuven. Voor eentje is het nog maar zijn tweede keer dat hem met deze bus meerijd, we zullen het hem nog moeten leren. Bijna aan het Sint Jacobsplein, eventjes een doos sigaren gaan halen. Ze hebben op mij staan wachten, samen naar de bus. Onmiddellijk opstappen, vroum naar het station. Met den nieuwe, ga ik een pint pakken, Herman twijfelt, hij wil nog gaan trainen. Maar als ik zeg dat we in den “ouden tijd” gaan, kan hem niet weerstaan. Dus met drie, grote stella drinken. Van waar we zitten kunnen we het bord zien dat de uren aangeeft van de bussen die tussen nu en tien minuten vertrekken. Herman ziet al een bus voor hem, maar zijn pint is nog maar half... dus blijft hem zitten. Een tweede pint, en een derde pint. Mijn bus komt eraan en ik trek mij strategisch terug naar de halte. Zij zullen mijn aftocht dekken. Hoe lang ze daar over gedaan hebben weet ik niet.
Bus vandaag met gesloten deuren, chauffeur wist het mij onmiddellijk te vertellen. :-)

Mercedes.

Het is lente, de bus in Leuven reed al met zijn dak open, cabrio? Dan de bus naar Tremelo, mijn Mercedes met chauffeur. Alles gaat goed tot de eerst mensen afstappen, deur gaat niet meer dicht. Na lang proberen toch gelukt. Nog mensen eraf, nog meer problemen met de deur. Bus wilt zelfs niet meer vertrekken. Truk van alles afzetten en herstarten. Is dit met en pc ook zo niet? Terug weg, deuren gaan vanzelf open. Hoe noem je een Mercedes met open deuren? Met vertraging in Tremelo toegekomen. Allee niet veel zenne.

Kermis.

Vrijdagavond, te voet naar het Sint Jacobsplein. Bij den Cubaan zit het vol. Den bus dan maar naar het station. Het is kermis, en er loopt aardig wat volk rond. Naar den Marie Thérèse, helemaal vol. Ik zou aan den toog al in derde file moeten gaan staan. Tafels ook allemaal bezet, ik denk dat ze op een bus wachten, om ergens voetbal te gaan kijken. Terug naar buiten andere kant van de kermis bekijken. Waar den Heksenketel was, gaan kijken, der staat al terras buiten. Tafeltje in de hoek is vrij. Sjaal aan en gaan zitten. Ik kijk naar binnen, maar ze zien mij niet. Na tien minuten is er een koppeltje dat medelijden met mij krijgt en iemand sturen om op te nemen. Een duveltje graag. Het is een jong ding. Duvel, sigaar, maar het is toch fris. Potsje opgezet is al veel beter. Als Europa alle gloeilampen weg wilt, gaat dat nog veel geld kosten voor de kramen. Jong ding is dochter van uitbaatster. Sigaar op, duvel leeg, naar de bus. Mercedes met chauffeur. Veilig naar Tremelo.

Moe.

Vandaag zelfs nog niet geknipoogd, kon geen oog opentrekken. Met moeite op tijd van de bus…..

Etentje.

Deze middag met collega’s en een oud collega gaan eten. Met de auto meegereden naar Zavemtem. Na het etentje blijf ik met Pol nog napraten. Collega’s moeten nog werken, ik niet. Bus zoeken in Zavemtem om naar huis te geraken. in de buurt van het station zal ik er wel eentje vinden zeker, een helleboel zelfs. Ik kies de bus voor Haacht. Aan de halte was er een vrouw met een klein kindje, die een boekje heeft en raad geeft, dankjewel. Zij neemt ook die bus. Het is een vrij recente lijn, die er gekomen is omdat ze op Zaventem geen personeel meer vonden.
Bus rijd met mij door onbekend gebied. Landelijk Zaventem, nu heb ik dat ook gezien. Wat nu het terrein van de vlieghaven op? Vliegers van heel dicht bij zien, ze staan rustig te wachten. Slagboom omhoog, een beetje verder nog één en dan nog eentje....... is dit een kaping? maar mijn medepassagier blijft rustig zitten, zal dan ook maar rustig blijven. Ik wist niet dat hier zoveel gebouwen staan. DHL, Sabena technics, en nog veel meer, je ziet ze niet vanuit de buitenkant van de luchthaven. Uiteindelijk rijd de bus een stuk terug langs dezelfde slagbomen, Recht op twee grote vliegers af, nee hij draai op tijd. Tussen prikkeldraad door, langs weerzijden, doet mij denken aan Berlijn met zijn muur. Daar moest je ook zo tussen de prikkeldraad doorrijden. Ha hier herken ik het, ben hier nogal eens doorgereden, het is Brucargo, van hier vertrekt het goederen vervoer. Ik herken gebouwen, die je van op de Haachtsesteenweg ook kan zien staan. Een beetje verder moeten we de militaire vlieghaven passeren, gaat hem daar ook doorrijden. Neen juist er voor, slaagt hij af, terug de normale weg op.
En nu.... herkenbare weg, Haachtsesteenweg. Kampenhout, de vrouw met het kind stapt af, braaf kindje hebben ze niet gehoord. Het is een meisje, op de bus kom je alles te weten. Kampenhout sas voorbij. Hier hebben ze een spiksplinternieuw busstation geplaatst. Is duidelijk ontworpen door iemand met zijn auto naar het wc gaat en niet met de bus. Ik ga naar voor, de buschauffeur verschiet. Hij dacht dat er niemand meer op zijn bus zat. Ik vraag of dat hij weet of de bus uit Brussel naar Keerbergen voor of achter hem rijd. De vrouw uit Zaventem had mij immers uitgelegd aan de hand van haar boekje dat ik normaal maar een paar minuten moet wachten. maar deze is een paar minuten te laat. Hij weet het niet maar geeft wel zo boekje waar alles instaat. Vijf minuten gewacht op de bus naar Keerbergen, daar vijfentwintig minuten gewacht op de bus naar Aarschot. Deze brengt mij tot in Tremelo, veilig thuis.

Regen.

Garagepoort open... oeps regen. Gelukkig heb ik zo een doosje waarmee ik mijn poort kan dichtdoen. Op weg naar het dorp, een serieuze bui. Dorp leeg op een vuilniswagen na en het bakkerskraam, voor de markt. Vuilniswagen, zijn lichten staan te hoog afgesteld, ze verblinden. Ondertussen is het al maar druppellen dat het doet. Zonder nat worden naar de bus. Het is terug de nieuwe versie. In Leuven wandeling kunnen doen zonder nat te worden. Wel lang moeten wachten op de bus naar Brussel. Ondertussen vallen er toch een paar druppels. Iemand doet zijn paraplu open. Oeps bijna in mijn oog, opschuiven. Ze staat niet stil, de mensen met wie ze aan het praten is zijn ook al opgeschoven. Ik schuif nog maar op, of ik ga toch in aanraking met de paraplu komen. Busje is er, neen het is geen goed weer. Bus zit bijna helemaal vol, ik wil naast een man gaan zitten, vraag om zijn jas te nemen, maar als ik zie wat er allemaal onder zijn jas lag, niet te doen. Iemand anders dan maar plaats laten maken. diegene voor mij legt zijn zetel zo plat mogelijk, ikke niet veel plaats meer. als de bus vol zit zouden ze eigenlijk allemaal hun zetel moeten rechtzetten. De man naast mij wil slapen en probeert zich op zijn zij te leggen, moeilijk heeeeee.

Sneeuw.

Garagepoort open, hips, het ziet allemaal wit. Een geluk dat mijn autootje binnen stond. Vuilzakken stonden van gisteren wel buiten, zijn der nu witte. Op straat ligt niks, het is enkel op het gras, struiken, allee dingen die een beetje boven de grond uitsteken. Op de baan naar het dorp, ineens groot licht in mijn spiegel, is niet goed heee. Brommer, hij steekt mij gelukkig voorbij, want zo een brommer op twee meter achter mij heb ik niet graag. Verderop staat hem voor het rood licht achter een auto, het heeft hem dus niet geholpen; Ik kan het machien nu beter zien en stel vast dat het op dikke fietsbanden rijdt, dus het is een ligt machientje dat waarschijnlijk opgefokt is. En er ligt wel geen sneeuw op straat, maar plaatslijk zal het wel glad zijn. Groen licht, en hij blijft op een meter van de auto rijden. Ik hoop dat hem defensiever leert rijden zonder dat hem eerst in de krant komt te staan. De auto’s die buiten staan hebben allemaal een wit dakje. Bus een beetje te laat, is normale chauffeur, maar met ouder model van bus. Met dit model kan hij iets sneller rijden, allee optrekken en sneller over de bulten en ik zal geweten hebben. Ogen opengehouden want anders zou het wel eens kunnen zijn dat ik te laat reageer, en ergens terechtkom waar ik niet wil wezen, de middengang. Twee graden, is warm, maar de sneeuw blijft toch liggen. Bus uit Maaseik te laat. Straatlichten uit, het is al klaar als hem aankomt...... hoeven geen schrik meer te hebben in het donker.

Bobo.

Vandaag geen trein, tram busdag voor Tremelo. Ze moeten netjes buiten het dorp blijven. Bobo heeft het dorp ingepalmd. De mode gigant die ver over de gehuchten gekend is doet een modeshow. Hij is gekend tot in de gehuchten: Leuven, Hasselt, Antwerpen, Mechelen, Aalst, en alles wat er tussen licht. Hij doet dit al jaren, en moesten we Damiaan niet hebben hij zou ons op de kaart zetten. Modellen zien er nog wat bleekjes uit, sommigen niet maar die hebben het van nature, en een paar, uit het potje. Benen, de mijne zijn mooier, zet mijn benen ertussen en ik behoor nog tot de top tien. Wat gaan we in het voorjaar zien? Babydolls, maar dan tien centimeter langer dan de stoute meisjes van voor dertig jaar. En daar komen ze nu mee op straat. Dat is het dus voor de vrouwen, nu maar hopen op een lange hete zomer, voor de mannen. Voor de mannen, blinkende kostuums, daaronder een jilleeke van ons oma en daaronder een bloemetjeshemd, kleine bloemetjes, dacht ik toch te zien. Jilleeke, echt van de oma, twee knoopjes dicht en dan staat het dingetje al gespannen. Vrouwen gaan uit den bol bij het zien van de mannen. Handtassen, Eddy Wally kan zijn kraam uitbreiden. Ze zijn behoorlijk uit de kluiten gewassen. Kleine reiszakjes, voor wat de meisjes aanhebben, ruim voldoende. Voor de mannen idem, maar iets groter. Als die met hun handtas slaan…….

Kabouter II

Vandaag terug kabouter gespeeld. Ditmaal kabouter met borstel, schop, hark en jawel kruiwagen. Oprit geborsteld, afval bijeen geharkt naar compostbak. Compost in moestuin open geharkt, en gefreesd. Gefreesd met zo een klein elektrisch ding, als de grond al proper ligt gaat het goed. En tussendoor op het terras gezeten in het zonnetje.

Zonnetje

Aaahhhhaaaa daar is het zonnetje, de chauffeurs zijn daar niet altijd blij mee. Rij maar eens tegen de zon in, luifel naar beneden, oogjes dichtknijpen, zonnebril opzetten, oepsssss zonnetje weg. Voor de mensen van de andere kant van het land, die uit de vlaanders, als ze naar Brussel willen, tegen de zon in, ’s morgens toch en ’s avonds van hetzelfde. Ik kom van de oostkant, zonnetje in de rug. Allee zolang er maar niet plaatselijk van die toertjes gedaan worden. ’s Avonds opletten langs welke kant ik ga zitten, nu nog niet, maar als het uur verandert, den helft van de tijd zon in de ogen. En dan kan ik niet zien wat ze in Werchter aan het bouwen zijn. Podium voor rock Werchter, tent, en soms op voorhand al een podium voor ergens in de wereld neer te zetten. Schuurmans zet immers in de hele wereld podia, en soms worden ze, zo eerst eens eventjes op het plein gezet. Oefenen.

Iets mis

Dat is nu al de tweede maal dat die neger recht tegenover mij komt zitten. Hij ziet er te proper uit, niet omdat het een neger is, moest het een blanke zijn, hij zou er ook te proper uitzien.
Eigenlijk ziekelijk proper. Hij heeft oortjes in met witte draadjes en een wit toestelletje, waarmee hij voordurend in de weer is. Zijn schedel netjes geschoren. Kledij ook piko bello in orde. Hij heeft het door dat ik hem zit te bestuderen. Der is iets mis, maar ik kan het niet duiden.....wat zou het zijn? Hij kijkt naar mij, nu ik weet het....... hem heeft spleetogen, niet opvallend maar toch.

Boemmebboem

Werchter, een meisje van rond de achttien jaar stapt op, nog nooit gezien. Ze gaat naast mij zitten langs de andere kant van de middengang. Heb ik met één oog gezien. Twee ogen terug dicht... boemmebboem. Oeie van ’s morgens al boemmebboem, twee ogen open om te zien van waar het komt. Van meisje, is blond allee niet echt, gespoten. Ze heeft bijna pikdonkere wenkbrauwen, vergeten mee te spuiten. Rotselaar, nog volk, jonge kerel, iets meer dan twintig jaar, hij is hopeloos op zoek achter een meisje om kindjes te maken, hij wil papa worden.
Hoewel er nog veel plaats is zet hij zich toch naast blond meisje. Ik hoor ineens iets meer dan alleen boemmebboem, kijk opzij, hij heeft ook zo een toestel en een koptelefoon. Hij heeft nog een echte cd speler mee. Ogen dicht, en droom over de tijd dat de eerste draagbare radio uitkwam. Een kartonnen doos met batterijen en transitoren in, en een antenne om uit te trekken. Leuven station, hij stapt af, muziek blijft.... het was dus niet zijn speeltje maar haar speeltje dat ze luider gezet heeft. Ze zal doorrijden naar gasthuisberg, waarschijnlijk stage doen, is daar het moment voor. Dan zit de bus ’s morgens vol jonge niet uitgeslapen meisjes.

Frank I

Het ging mooi weer zijn… eventjes is de zon erdoor gekomen. Met de auto naar de markt, ik gebruik mijn autootje voor de korte afstanden. Maar zie het niet zitten om met veel persmateriaal de helft met de bus te doen en de andere helft te voet. Vers fruitsap, niks is beter. In de namiddag naar het containerpark, ook met het autootje, der is geen halte. Hoewel ik er dagelijks voorbij rijd. Twintig eurocent betaald, ik weeg tachtig kilo, afgerond op tien kilo.
En dan toch nog sla gepland, de patatjes zijn voor binnen veertien dagen. Ik luister naar de verkoper. Sla in de serre.
Het weer komt terug, dag, Frank of Sabine.

Rokken

Hebben de vrouwen zich al laten verleiden om hun winterkledij op te bergen, na het lenteweer van gisteren? In Tremelo alleszins niet. Werchter ook niet, Rotselaar eentje, maar die heeft altijd een rok aan tot halfweg de onderbenen, dus telt niet mee. Allee tot in Leuven niemand. De bus naar Brussel, ook niet, behalve eentje, idem als Rotselaar. Op het werk wel, maar die komen met de auto. Terugweg, idem niemand. Maar in Leuven zijn er studenten, die moeten niet zo vroeg op en daar zijn er dus wel een paar. Maar op de bus naar Tremelo, terug geen avonturiers, dus de lente is nog niet in het land, zullen maar wachten op de echte zwaluwen. Die twee jonge zwaluwstudenten in Leuven maken de lente nog niet.

Kabouter

Vandaag niet gelijnd, voor kabouter gespeeld, je weet wel zo een kabouter met kruiwagen. Nog niks geplant, maar wel kompost gezeefd, en naar de moestuin gedaan. Ennnn op het terras gezeten, ja het kon al. :-)